De Zachte Atlas als spiegel van ‘het dorp’ Hoptille
De Zachte Atlas is geen technische kaart, maar een levendig portret van het dagelijks leven in Hoptille. Ingezoomd op kleine details en grote verhalen van bewoners uit de wijk. Jan Rothuizen vatte met zijn tekenpotlood samen hoe mensen samenleven, wat hen bezighoudt en wat hen bindt. “We hebben een heel sterk gemeenschapsgevoel,” zei een bewoonster trots. “Iedereen kent iedereen, een beetje een dorpsgevoel.”
Samen bouwen aan morgen
De onthulling was op zichzelf al een feestje. Bewoners werden verrast met een exemplaar voor thuis, uitgereikt door de kunstenaar, Jan Rothuizen himself. En er was nog meer entertainment. Het werd een feestelijke bijeenkomst met muziek, bloemen, dans en gesprekken. Terwijl vrijwilligers plantjes uitdeelden, spraken bewoners over de toekomst van hun wijk. Want er staat veel te gebeuren: woningen worden vernieuwd, sommige zelfs gesloopt. Maar het gesprek ging niet over wat er móet gebeuren, maar over wat er samen kán.
Bewoners zagen zichzelf terug in het nieuwe Hoptille
Wat deze dag bijzonder maakte, was de oprechte betrokkenheid. Geen praatje van bovenaf, maar een uitnodiging om samen na te denken over de toekomst. “Mensen zagen zichzelf terug – letterlijk en figuurlijk – in het nieuwe Hoptille”, zei een bewoner. En dat is precies wat deze buurt zo sterk maakt: het geeft je het gevoel dat je ertoe doet.
Meer over de tekeningen van Jan Rothuizen
Jan Rothuizen bezoekt voor de Volkskrant plekken waar maatschappelijke dynamiek zichtbaar is. De ‘Zachte Atlas’ van Hoptille kreeg ook een plek in zijn rubriek waarin zijn werken niet alleen laten zien wat er is, maar ook hoe mensen ermee omgaan en het ervaren.