Ymere gaat niet alleen over stenen. Natuurlijk werd er gerenoveerd in het Rozenprieel en kwamen er nieuwbouwwoningen bij. Maar Ymere wilde meer betekenen voor ‘de Roos’. Er speelden langdurige problemen en het werd er niet gezelliger op. Tijd om het over een andere boeg te gooien met de integrale wijkaanpak.
Integrale wijkaanpak in een notendop
Binnen deze wijkaanpak werken instanties samen aan het verbeteren van de woonkwaliteit, de openbare orde en veiligheid, de sociale weerbaarheid en de fysieke leefomgeving.
Rachid Bourbatat is gebiedsregisseur van Ymere. Hij vertelt: “We besloten om het hier echt anders te doen en het samen te doen.” Gebiedsverbinder Mirjam Boxhoorn van de gemeente Haarlem vult aan: “De integrale wijkaanpak is echt een andere insteek, een tailormade aanpak van deze wijk. Het is niet top down, we staan naast de mensen en kijken naar wat deze wijk nodig heeft. We zijn al zes jaar bezig nu en het is heel intensief, maar met repressie bereik je minder.”
Nieuwe instroom…
Eén van de problemen in de wijk was dat er weinig nieuwe bewoners in het Rozenprieel kwamen wonen. Rachid: “Bij de toewijzing van onze huurwoningen zagen we hoe potentiële huurders keer op keer afzagen van de woning. Sinds 2020 gaan we anders om met het toewijzingssysteem en dat werpt z’n vruchten af. Met de instroom van nieuwe, positief ingestelde huurders ontstaat er echt een andere dynamiek.”
…en nieuwe energie
Mirjam: “Je probeert mensen die ook iets willen doen te verleiden om hier te komen wonen. En dat werkt. De buurt knapt op, straten worden netter. Mensen voelen ook dat de wijk erop vooruit is gegaan.” Rachid beaamt dat: “Ik merk dat ook. Steeds meer mensen reageren op woningen en willen meedenken. Er ontstaat meer groen. Ik vind het hartstikke leuk. We zitten nu in het stadium van opbouwen en hebben de hulp van bewoners nodig. Via de bewonerscommissie bijvoorbeeld, omtrent de renovatie van het Ben Neijendorffplein. Dat is wat mij betreft één van de successen.”
Mooi voorbeeld: Ben Neijendorffplein
Bewoner en Ymerehuurder Ton is lid van die bewonerscommissie Ben Neijendorffplein. Hij fungeert, samen met zijn collega’s Carlo, Jessica en Mary, als spreekbuis van bewoners. En hij is positief. “Er is veel gebeurd op het binnenpleintje, het opkalefateren is gelukt met de hulp van de gemeente en Ymere. Plantenbakken, bankjes, een speeltuin. Woningen en appartementen zijn opgeknapt, echt om door een ringetje te halen. En binnenkort wordt de onderdoorgang naar het plein beschilderd door kunstenares Ilse Weisfelt. Dat zorgt voor vrolijke zijwanden en het plafond van de onderdoorgang.”
En de huurders?
Eén van de bewoners van het plein is José. Ze woont al sinds haar veertiende in de Roos. “Ik woon hier prima. Ja, het balkon had wel wat groter gemogen, maar verder heb ik hier alles. Ik kende bijna iedereen uit de buurt, maar zie nu soms gezichten die ik niet ken.” Wat merkt ze van de wijkaanpak? “Ik geef graag mijn mening als erom gevraagd wordt, maar er wordt niet altijd wat mee gedaan door de instanties. Hier op het plein vind ik het wel gezellig, maar in de rest van de buurt zou meer toezicht kunnen. Mensen deden vroeger ook meer voor de buurt. Nu wil niemand me helpen bij m’n theesoos in het buurthuis, dus ben ik maar gestopt. Dat is jammer. Ik zie heus wel verbeteringen in de buurt, maar er moet nog een hoop gebeuren.”
Samenwerken, samenwerken, samenwerken
Langdurige samenwerking is dus het toverwoord, maar hoe bevalt dat eigenlijk? Mirjam: “Samen dingen oppakken is misschien geen rocket science, maar in de praktijk soms moeilijk. We zitten allemaal vast in ons eigen systeem. Het is soms best puzzelen.” Dat herkent Rachid ook: “Het is zoals in iedere relatie: soms is het even worstelen, omdat we allemaal werken in grote organisaties. Die hebben zo hun eigen processen en soms duren dingen dan lang, dat is zonde.” Huurder Ton ziet het desondanks zonnig in: “De samenwerking met Ymere is prima mag ik wel zeggen. Onze Ymere-wijkconsulent Joris is een aardige knaap, we hebben korte lijnen en ik heb van iedereen het 06-nummer.”
Maar we zijn er nog niet
We zijn op de goede weg, maar we zijn er nog niet, daar is iedereen het over eens. “We moeten niet te snel de slingers op gaan hangen”, aldus Rachid. “De aandacht voor deze wijk moet er blijven. In dit stadium is het belangrijk dat de bewoners problemen signaleren en het gesprek aangaan met elkaar. En dat wij focussen op de mensen die het beste voorhebben met de wijk. We moeten nog een tijdje doorgaan met faciliteren, gesprekken voeren en het stimuleren van nieuwe instroom.” En één ding wil Rachid nog even extra benoemen: “De rol van wijkbeheerder Karin en consulent Joris zijn van onschatbare waarde in deze wijk. Dat zijn echt de pareltjes van Ymere.” Genoteerd!
Meer over dit onderwerp:
Geen nieuws meer missen?
Ontvang het laatste nieuws in uw inbox. Meld u aan voor onze nieuwsbrief